-
1 ni|ć
f ( Ipl nićmi) 1. (do szycia) thread C/U- gruba/bawełniana/złota nić (a) thick/cotton/gold thread- nici do szycia sewing thread- nawinąć nić na szpulkę to wind thread on to a spool, to spool thread- igła nawleczona nicią a threaded needle2. Zool. silk U, silk thread- nici pajęczyny the silk threads of a spider’s web- nici babiego lata (threads of) gossamer- □ nici chirurgiczne Med. (surgical) suture- nici dentystyczne Stomat. dental floss■ być szytym grubymi nićmi to be as plain as a pikestaff- nawiązała się między nimi nić sympatii they’ve come to like each other- nawiązała się między nimi nić porozumienia książk. a thread of understanding a. communication was established between them- z wycieczki wyszły nici pot. the trip came to nothing, nothing came of the trip- skupiać a. trzymać (w rękach) nici czegoś to know all the ins and outs of sth- snuć nić opowiadania książk. to be telling a storyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ni|ć
-
2 nić
сущ.• нитка• нить• пряжа• резьба* * *ничего, ничто* * *1. мест, отриц. ничто;nic podobnego ничего подобного; nie mam nic (więcej) do powiedzenia мне (больше) нечего сказать;to \nic это ничего (неважно);
2. нареч. совсем, вовсе; ничуть, нисколько;nic się nie boję я ничуть не боюсь; nic nie zmarzłem я совсем не замёрз; ● jak nic а) легко, без труда; б) почти наверно, очень (вполне) возможно; jakby, jak gdyby (nigdy) nic как ни в чём не бывало; wszystko na nic всё напрасно; coś jest do niczego ничего не стоит (никуда не годится) что-л., грош цена чему-л.; odejść z niczym уйти с пустыми руками (не солоно хлебавши); za \nic w świecie ни за что на свете+2. wcale, zupełnie
* * *жнить, ни́ткаnić pajęczyny — паути́нка
nić opowieści — перен. нить расска́за
Syn:
См. также в других словарях:
nić — ż V, DCMs. nici; lm MD. nici, N. nićmi 1. «rodzaj bardzo cienkiego sznureczka ze skręconych włókien, używanego do szycia, tkania itp.» Cienka, gruba, mocna nić. Nici bawełniane, lniane. Zwijać nici. Nawijać nici na kłębek. Serca niebieskie poi… … Słownik języka polskiego
srebrny — 1. «zrobiony, ulany, wykuty, bity ze srebra» Srebrny kielich. Srebrny naszyjnik. Srebrna biżuteria. Szkatułka ze srebrnym okuciem. Srebrne monety. Srebrne sztućce. ∆ Srebrny medal, srebrny krzyż «medal, krzyż ze srebra lub innego metalu… … Słownik języka polskiego
pajęczyna — ż IV, CMs. pajęczynanie; lm D. pajęczynayn «nici powstałe z krzepnącej na powietrzu wydzieliny gruczołów przędnych pająków i niektórych owadów; siatka z tych nitek utkana przez pająki» Pająk snuł srebrną pajęczynę. Z kątów pokoju zwieszały się… … Słownik języka polskiego
